Ergen Öznel İyi Oluşunun Yordanmasında Algılanan Sosyal Destek ve Bağlanma Stilleri

Özet

Bu araştırmanın amacı, bağlanma stili ve algılanan sosyal destek düzeylerinin ergenlerin sahip olduğu öznel iyi oluş düzeyleri üzerindeki rolünü incelemektir. Araştırmanın bir diğer amacı ise cinsiyet değişkeninin bağlanma stili, sosyal destek ve öznel iyi oluş düzeylerine etkilerinin incelenmesidir.  Bu amaçlara yönelik olarak 14-17 yaş aralığındaki 336 kız (%47.6), 362 erkek (%51.3) ve cinsiyetini belirtmeyen 8 (%1.1) katılımcı olmak üzere toplam 706 ergen katılımcıdan veri toplanmıştır. Veri toplama aracı olarak Ergen Öznel İyi Oluş Ölçeği, Üç Boyutlu Bağlanma Stilleri Ölçeği ve Algılanan Sosyal Destek Ölçeği Revizyonu (ASDÖ-R) kullanılmıştır. Veri toplama süreci sonunda elde edilen veriler ile hiyerarşik regresyon analizi kullanılarak cinsiyet, bağlanma stilleri ve algılanan sosyal desteğin öznel iyi oluş düzeyleri üzerindeki rolü incelenmiştir. Araştırmanın bulgularına göre cinsiyet, bağlanma stillerinin ve algılanan sosyal desteği değişkenlerinin öznel iyi oluşu anlamlı bir şekilde yordadığı; algılanan sosyal desteğin modele dahil edilmesiyle toplam açıklanan varyansa %17’lik anlamlı bir katkı sağladığı tespit edilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgular ışığında öznel iyi oluş ile güvenli bağlanma stili arasında pozitif ve anlamlı bir korelasyon, kaygılı-kaygısız bağlanma stili ile negatif ve anlamlı bir korelasyonun bulunduğu; kaçıngan bağlanma stili ile anlamlı bir ilişkinin olmadığı görülmektedir. Ayrıca öznel iyi oluşun cinsiyete göre anlamlı bir farklılık gösterdiği bulgusuna ulaşılmıştır. Araştırmanın sonuçları, ergenler bağlamında ilgili alanyazın ışığında tartışılarak uygulayıcılara ve araştırmacılara yönelik çeşitli önerilerde bulunulmuştur.