Amerika Uluslararası Eğitim Raporlarında Türk ve Diğer Uluslararası Öğrenciler

Özet

Amerika Birleşik Devlerinde (ABD) 1919’dan itibaren uluslararası eğitimle ilgili verileri içeren raporlar yayımlanmaktadır. Günümüzde “Açık Kapılar Raporu” olarak isimlendirilen raporların geçmişi, Dünya Kiliseler Konseyi Başkanı Dr. John R. Mott’un, uluslararası öğrencilerin Hristiyanlığa kazandırılması amacıyla 1911’de kurduğu “Yabancı Öğrencilerle İyi İlişkiler Komitesi”nin çalışmalarına dayanmaktadır. Bu çalışmalar, Uluslararası Eğitim Enstitüsü (IIE) ile ilk 30 yıl içinde ortaklaşa yürütülmüş, 1940’ların sonuna gelindiğinde ise tamamen IIE’ye devredilmiştir. Raporlar, önce “Resmi Olmayan Elçiler”, tamamen IEE’ye devredildiği 1948-1949 döneminde “Tek Dünya için Eğitim”, daha sonra 1954-1955’de ise “Uluslararası Eğitim/Değişimde Açık Kapılar Raporu” olarak yeniden isimlendirilmiştir. 1972’de Dışişleri Bakanlığı, Eğitim ve Kültürel İlişkiler Bürosu’nun (ECA) desteğini almıştır. Günümüzde Açık Kapılar Raporu, IIE ve ECA tarafından oluşturulmaktadır. Her yıl üst düzeyde temsille, ABD Dışişleri Bakanı’nın da katıldığı bir organizasyonla açıklanmaktadır. Bu raporlara göre ABD'de, bu makalenin yazıldığı dönemde, 210 ülkeden/bölgeden, 299 bini yeni kayıt olmak üzere 1.057.188 uluslararası öğrenci bulunmaktadır. Bu öğrencilerin %53’ü Hindistan ve Çin kökenlidir. Türkiye, 8.657 öğrencisi ile ABD'ye öğrenci gönderen ülkeler arasında 19uncu sırada yer almaktadır. Türk öğrenciler, ABD'deki uluslararası öğrencilerin %0.9'unu oluşturmaktadır. Raporlar, uluslararası öğrencilerin 2022-2023 döneminde ABD ekonomisine yaklaşık 40,1 milyar dolar katkıda bulunduğunu ve 368 bin istihdamı desteklediğini ortaya koymaktadır. Bu raporlamalar, uluslararası eğitim haftası boyunca tartışılarak yeni politikalar geliştirilmesine katkı sağlamaktadır. Nitekim yıllar içerisinde ülkelere göre değişimlerin takip edilmesi, ülkeler özelinde politikaların geliştirilmesi açısından da bu raporlar çok önemlidir. Günümüzde ABD ve Avrupa’nın yükseköğretimde mecburi destinasyon olmaktan çıktığı, Avustralya ve Asya üniversitelerinin de giderek artan oranlarda tercih edilmeye başlandığı profesyonel ekiplerce ifade edilmekte olup mecburi destinasyon gibi görülen ABD ve Avrupa’nın öğrenci çekmek için ek çalışmalar yapması gerektiği belirtilmektedir. ABD’de özellikle kalabalık şehirlerdeki güvenlik endişesi, sosyal izolasyon, silahlı eylemler, akıl ve ruh sağlığı problemleri, intihar rakamlarındaki artışlar, ekonomik problemler ve yarışmacı ortam, kimi ülkelerin öğrenci sayılarında görece azalmaya neden olurken ABD makamları oluşturdukları farklı projelerle eğitimde cazibelerini korumak için önlemler almakta, farklı projeler ortaya koymaktadır. Uluslararası öğrenci sayılarını arttırmak için kayıtlarda kolaylık sağlanması, üniversiteden önce ekonomik açıdan daha uygun kolejlere kayıt alınması, dil öğreniminin kolejlerde verilmesi, yurt imkanlarının arttırılması, sosyal faaliyetlerin çeşitlendirilmesi, kapsayıcılık hususunda davranış değişikliği ve farkındalık için çalışmalar gibi başlıklar üzerinde yoğunlaşma olmaktadır. Tabii ki en önemli söylemler “Amerikan Rüyası”, “kapsayıcılık”  ve “özgürlük” söylemleridir. Her şekilde uluslararası öğrencilerin süreçlerine ilişkin iyileştirmeler, verilerin ve geçmiş politikaların da iyi okunmasına bağlı olup eğilimlerin takip edilerek kaynak ülkelere ilişkin sosyal ve kültürel kapsayıcılığın arttırılmasıyla iyileşme sağlanabilecektir.