Meslek Bilgisi Derslerinde Uygulanan Yapılandırmacı Öğretim Yöntemlerinin Öğretmen Adaylarının Tutumlarına Etkisi: Bir Meta-Analiz Çalışması


Özet Görüntüleme: 82 / PDF İndirme: 75

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.8304276

Anahtar Kelimeler:

Öğretmenlik meslek bilgisi dersleri, Yenilikçi uygulama, Tutum

Özet

Yapılandırmacı öğrenme anlayışının ortaya çıkması ve yaygınlaşmasıyla birlikte öğretimde öğretim yöntem ve tekniklerinin kullanılması önem kazanmıştır. Öğretmen eğitiminde de bu yöntem ve tekniklerin öğretilmesinin önemi artmış; özellikle öğretim ilke ve yöntemleri, eğitime giriş, eğitim psikolojisi, öğretim teknolojileri, ölçme ve değerlendirme, sınıf yönetimi gibi öğretmenlik meslek bilgisi derslerinde öğretmen adaylarına yapılandırmacı öğrenme yöntemleri öğretilmekte ve öğretmenlik mesleğini icra ettiklerinde uygulamaları beklenmektedir. Literatürde, bu yöntemlerin, öğretmen adaylarına öğretilmesinde uygulamaya dayanan bir anlayışla yaklaşan ve bizzat öğretmenlik meslek bilgisi derslerinin işlenişinde yapılandırmacı yaklaşıma dayalı yöntemleri uygulayan ve bunların etkililik düzeyini araştıran çalışmalar yer almaktadır. Bu araştırmada, eğitim fakültelerinin meslek bilgisi derslerinde uygulanan yapılandırmacı yaklaşımı temel alan öğretim yöntemlerinin, öğretmen adaylarının tutumlarına yönelik etkililiğini araştıran çalışmaların bulgularının meta analiz yöntemiyle bir araya getirilmesi amaçlanmıştır. Elde edilen bulgular, öğretmen adaylarının meslek bilgisi derslerinde uygulanan yapılandırmacı yaklaşıma dayalı uygulamaların öğretmen adaylarının tutumlarında 0,495 standart sapma düzeyinde bir artış meydana getirdiğini ortaya koymaktadır. Tutumda meydana gelen artışın, moderatör değişkenler olarak; çalışmaların yapıldığı meslek bilgisi dersine, çalışmaların yapıldığı yıllara, öğretmen adaylarının öğrenim gördüğü bölüme, yöntemin uygulandığı meslek bilgisi dersine ve sınıf seviyesine göre farklılaşmaları da incelenmiştir. Öğretmen eğitiminde yapılandırmacı yaklaşımı temel alan yöntemlerin uygulanmasının, öğrencilerin tutumlarında meydana getirdiği değişim irdelenmiş; öğretmenlik meslek bilgisi derslerinde yapılandırmacı yaklaşımı temel alan yöntemlerin öğrenci tutumlarında belirgin bir artış meydana getirdiği vurgulanmıştır.

Referanslar

Akcaoğlu, M. Ö. (2017). Çok kültürlü eğitim uygulamasının öğretmen adaylarının çok kültürlü eğitim ile sınıf yönetimi tutum ve yeterliklerine etkisi. Doktora Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.

Akdağ Gürsoy, G. (2015). Alan ile ilişkilendirilmiş uygulamalı ölçme ve değerlendirme dersinin öğretmen adaylarının ölçme ve değerlendirme okuryazarlık düzeylerine, tutumlarına ve alan bilgilerine etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Akdemir, A. (2013). Türkiye'de öğretmen yetiştirme programlarının tarihçesi ve sorunları. Turkish Studies, 812. 15-28.

Arık, S. (2017). yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı ve aktif öğrenmenin çevre eğitimi üzerindeki etkisinin sistematik incelenmesi ve meta-analizi. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Arsal, Z. (2014). Mikro öğretimin öğretmen adaylarının sınıf yönetimi tutum ve inançlarına etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 10(3), 137-150.

Ayaz, M. ve Şekerci, H. (2016). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının öğrencilerin derslere yönelik tutumlarına etkisi: bir meta-analiz çalışması. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 47, 46-63.

Başbay, M. (2008). Yenilenmiş taksonomiye göre düzenlenmiş öğretim tasarımı dersinde projeye dayalı öğretimin öğrenme ürünlerine etkisi. . Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Bay, E. (2008). Öğretmen eğitiminde yapılandırmacı program uygulamalarının etkililiğinin değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Doktora Tezi, Erzurum.

Borenstein, M., Hedges, L. V., Higgins, J. P. T. ve Rothstein, H. R. (2009). Introduction to meta-analysis. Chichester: John Wiley & Sons, Ltd.

Botella, J., ve Gambara, H. (2006). Doing and reporting a meta-analysis. International Journal of Clinical and Health Psychology, 6, 425-440.

Cochran-Smith, M. ve Fries, K. (2008). Research on teacher education: changing times, changing paradigms. In M. Cochran-Smith, S. Feiman-Nemser, and D.J. McIntyre (Ed), Handbook of research on teacher education: Enduring questions in changing contexts (pp. 1050-1093). New York: Routledge/Taylor Francis and the Association of Teacher Educators.

Cohen, J. (1988). Statistical Power Analysis for the Behavioral Sciences. Routledge. ISBN 978-1-134-74270-7.

Çokçalışkan, H. (2014). Tematik portfolyo uygulamasının eğitimde ölçme ve değerlendirme dersindeki başarı, kalıcılık ve derse yönelik tutum üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Muğla.

Debbağ, M. (2018). Öğretim ilke ve yöntemleri dersi öğretim programı için hazırlanan ters-yüz edilmiş sınıf modelinin etkililiği. Doktora Tezi. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.

Demirel, Ö. (2000). Eğitimde program geliştirme. Ankara: PegemA Yayınları.

Donmuş Kaya, V. (2018). Öğretim etkinlikleri modeli’ ne dayalı çevrimiçi öğrenme ortamının öğrencilerin akademik başarılarına, tutumlarına ve öğrenmede kalıcılığa etkisi. Doktora Tezi. Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.

Glass, G. V. (1976). Primary, secondary, and meta-analysis of research. Educational Researcher, 5(10), 3- 8.

Glass, G. V., McGaw, B. ve Smith, M. L. (1981). Meta-analysis in social research. CA: Sage Publications.

Göçmen, G. (2004). Meta analizin genel bir değerlendirmesi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 186–192.

Gökdaş, İ. (2003). Bilgisayar ve sınıf ortamına dayalı durumlu öğrenmenin öğrenci başarısı, tutum ve transfere etkisi. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Güler, B. (2013). Karma öğrenme yönteminin ilköğretim fen ve teknoloji öğretmen adaylarının teknolojiye yönelik tutumlarına ve öz düzenleme ve bilimsel süreç becerilerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Higgins, J. P., Thompson, S. G., Deeks, J. J. ve Altman, D. G. (2003). Measuring inconsistency in meta-analyses. BMJ (Clinical research ed.), 327(7414), 557–560. https://doi.org/10.1136/bmj.327.7414.557

Kartal, T. (2013). Mikro öğretimin fen bilgisi öğretmen adaylarının ısı ve sıcaklık konusundaki pedagojik alan bilgilerinin gelişimine etkisi. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Küçük Avcı, Ş. (2018). Üç boyutlu sanal ortamlar ve artırılmış gerçeklik uygulamalarının öğrenme başarısı üzerindeki etkisi: bir meta-analiz çalışması. Doktora Tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.

Koçyiğit, S. (2011). Otantik görev odaklı yapılandırmacı yaklaşımın öğretmen adaylarının başarılarına, derse karşı tutumlarına ve problem çözme becerilerine etkisi. Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Laird, N. ve Mosteller, F. (1990). Some Statistical Methods for Combining Experimental Results. International Journal of Technology Assessment in Health Care, 6(1), 5-30. doi:10.1017/S0266462300008916

Lipsey, M. W. ve Wilson, D. B. (2001). Practical meta-analysis. Thousand Oak, London, New Delhi: Sage.

Marangoz, İ. (2011). İlköğretim 6. sınıf matematik dersi geometri öğrenme alanıında İşbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci başarısı ve tutumlarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Onur, B. (1994). Türk Eğitim Sisteminin Özellikleri. Eğitim ve Bilim, 18(93). Http://Egitimvebilim.Ted.Org.Tr/İndex.Php/EB/Article/View/5902/2037 adresinden 12.04.2019 tarihinde erişildi.

OpenMetaAnalyst, Wallace, B. C., Issa J. D., Thomas A. T., Joseph L., Paul T., ve Christopher, H. S. (2012). Closing the gap between methodologists and end-users: r as a computational back-end. Journal of Statistical Software, 49, 5.

Önal, İ. (2008). Özel öğretim yöntemleri ıı dersinde oluşturmacı öğretimin başarı, tutum, bilimsel süreç becerileri ve kalıcılığa etkisi. Doktora Tezi. Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Öngöz, S. (2011). Eğitim fakültelerinde okutulan gelişim ve öğrenme dersine yönelik hazırlanan bir elektronik kitabın değerlendirilmesi. Doktora Tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.

Peters, J. L., Sutton, A. J., Jones, D. R., Abrams, K. R. ve Rushton, L. (2006). Comparison of two methods to detect publication bias in meta-analysis. JAMA, 295(6), 676–680. https://doi.org/10.1001/jama.295.6.676

Rosenthal, R. (1991). Meta-Analytic procedures for social research. London: Sage.

Rosenthal, R. (1995). Writing meta-analytic reviews. Psychological Bulletin, 118, 183-192.

Rosenthal, R. ve DiMatteo, M. R. (2001). Meta-analysis: Recent developments in quantitative methods for literature reviews. Annual Review of Psychology, 52(1), 59-82.

Rothstein, H. R., Sutton, A. J., ve Borenstein, M. (2005). Publication bias in meta-analysis: Prevention, assessment and adjustments. West Sussex, England: John Wiley & Sons.

Sánchez-Meca, J. ve Marín-Martínez, F. (2010). Meta Analysis. In P. Peterson, E. Baker & B. McGaw (Eds.), International Encyclopedia of Education, 274-282. Oxford, UK: Elsevier.

Sánchez-Meca, J., ve Marín-Martínez, F. (2010). Meta-analysis in psychological research. International Journal of Psychological Research, 3(1), 150-162.

Sarıca, R. (2016). Araştırmaya dayalı öğretim uygulamalarının ölçme ve değerlendirme dersindeki etkisinin incelenmesi. Doktora Tezi. Gaziantep Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.

Sawilowsky, S. (2009). New effect size rules of thumb. Journal of Modern Applied Statistical Methods. 8(2): 467–474. doi:10.22237/jmasm/1257035100

Schulze, R. (2007). The state and the art of meta-analysis. Journal of Psychology, 215 (2), 87-89

Shrier, I., Boivin, J. F., Platt, R. W., Steele, R. J., Brophy, J. M., Carnevale, F., Eisenberg, M. J., Furlan, A., Kakuma, R., Macdonald, M. E., Pilote, L., ve Rossignol, M. (2008). The interpretation of systematic reviews with meta-analyses: an objective or subjective process?. BMC medical informatics and decision making, 8(19). 1-8. https://doi.org/10.1186/1472-6947-8-19

Sutton, A. J., ve Higgins, J. P. T. (2008). Recent developments in meta-analysis. Statistics in Medicine, 27, 625-650.

Tican, C. (2013). Yansıtıcı düşünmeye dayalı öğretim etkinliklerinin öğretmen adaylarının yansıtıcı düşünme becerilerine, eleştirel düşünme becerilerine, demokratik tutumlarına ve akademik başarılarına etkisi. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Tutal, Ö., Kaçire, İ. ve Atabey, E. (2016). Öğretmen eğitiminde kullanılan alternatif öğretim yöntemlerinin akademik başarıya etkisi: Bir meta-analiz çalışması. 4. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi 4 (1), 917-943 - 10.14527/9786053187615.

Tüfekçi, S. (2005). Beyin temelli öğrenmenin erişiye, kalıcılığa, tutuma ve öğrenme sürecine etkisi. Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Üstün, U. ve Eryılmaz, A. (2014). Etkili araştırma sentezleri yapabilmek için bir araştırma yöntemi: meta-analiz. Eğitim ve Bilim, 39 (174), 1-32.

Yıldırım, İ. (2016). Oyunlaştırma temelli “öğretim ilke ve yöntemleri” dersi öğretim programının geliştirilmesi, uygulanması ve değerlendirilmesi. Doktora Tezi. Gaziantep Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.

YÖK, (2018). Yeni öğretmen yetiştirme lisans programları. https://www.yok.gov.tr/kurumsal/ adresinden 26 Aralık 2019 tarihinde edinilmiştir.

Yünkül, E. (2014). Çoklu ortam tasarım ilkelerine göre hazırlanan öğretim yazılımının başarı ve tutuma etkisi. Doktora Tezi. Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.

İndir

Yayınlanmış

2023-08-31

Nasıl Atıf Yapılır

Çubukçu, Z., & Kaşarcı, İsmail. (2023). Meslek Bilgisi Derslerinde Uygulanan Yapılandırmacı Öğretim Yöntemlerinin Öğretmen Adaylarının Tutumlarına Etkisi: Bir Meta-Analiz Çalışması. Toplum, Eğitim Ve Kültür Araştırmaları Dergisi, 2(2), 75–91. https://doi.org/10.5281/zenodo.8304276